Posaunen waren bereits im 12. Jahrhundert bekannt. Anders als bei vielen anderen Instrumenten hat sich ihr äusseres Erscheinungsbild seither wenig verändert. Im 16. Jahrhundert war die Posaune ein bei Stadtpfeiffern und in Hofkapellen verbreitetes Instrument. Seit dieser Zeit gibt es Alt-, Tenor- und Bassposaunen, wobei die Tenorposaune die am häufigsten gespielte ist.
Ventilposaunen gibt es seit dem 19. Jahrhundert und 1839 wurde das Quartventil entwickelt. Mit diesem Umschaltventil lassen sich tiefere Noten spielen.
Der Zug verleiht der Posaune ihre unverwechselbaren Spieleigenschaften. Sie ist ein ausgesprochen wichtiges Mitglied des Sinfonie- und Blasorchesters und außerdem ein beliebtes Jazzinstrument, das Soli, Melodie- und Begleitstimmen spielen kann.
Posaunen spielen eine wichtige Rolle in den Werken von Giovanni Gabrieli, Gustav Mahler, Richard Wagner und Richard Strauss.
Neben der gebräuchlichen Tenorposaune kann man bei uns auch Altposaune, Bassposaune und sogar Kontrabassposaune spielen.
Puzony były znane już w XII wieku. W przeciwieństwie do wielu innych instrumentów, ich wygląd zewnętrzny niewiele się od tego czasu zmienił. W XVI wieku puzon był powszechnym narzędziem wśród miejskich whistlerów i kaplic dworskich. Od tego czasu istnieją puzony altowe, tenorowe i basowe, z najczęściej granym puzonem tenorowym.
Puzony zaworów istnieją od XIX wieku, a czwarty zawór został opracowany w 1839 roku. Za pomocą tego zaworu można odtwarzać niższe dźwięki.
Zjeżdżalnia nadaje puzonowi jego niepowtarzalną charakterystykę gry. Jest niezwykle ważnym członkiem orkiestr symfonicznych i dętych, a także popularnym instrumentem jazzowym, który potrafi grać sola, melodie i głosy towarzyszące.
Puzony odgrywają ważną rolę w twórczości Giovanniego Gabrielego, Gustava Mahlera, Richarda Wagnera i Richarda Straussa.
Oprócz zwykłego puzonu tenorowego gramy również puzon altowy, puzon basowy, a nawet puzon kontrabasowy.
LEHRER Andreas Zach
Musikschule Guben 